اندر احوالات ارزش های دراماتراپی در توسعه علم پزشکی

دراماتراپی : نمایش درمانی و نقش آن در توسعه علم پزشکی
به گزارش پایگاه بین‌المللی انجمن دراماتراپی ایران به نقل از سایت ارزش دانش؛ دراماتراپی به عنوان یک شاخه متنوع و جذاب در حوزه نمایش و درمان، تاثیر بسزایی در توسعه علم پزشکی داشته و همچنان توانایی ارتقاء سلامت روحی و جسمی انسان را دارد.
در این مقاله، به معرفی دراماتراپی و بررسی نقش آن در توسعه علم پزشکی و تقدیر از کمک‌هایی که این شاخه هنری به بهبود سلامت و بهبودی بیماران ارائه می‌دهد، می‌پردازیم.
مفهوم دراماتراپی
دراماتراپی به عنوان یک شاخه از هنر درمانی تعریف می‌شود که درمانگر به کمک عناصر نمایشی و دراماتیک در روند درمان بیماران می‌ کوشد. این روش ترکیبی از دراما (نمایش) و تراپی (درمان) به منظور بهبودی بیماران جسمی و روحی به کار می‌رود. در این روش، عناصر نمایشی مثل نقش‌آفرینی، نمایش، داستان‌سرایی و حتی موسیقی به عنوان ابزارهای ارتباطی در جلب توجه بیماران و ارتقاء روند درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نقش دراماتراپی در توسعه علم پزشکی
ارتقاء ارتباط بین پزشک و بیمار: دراماتراپی می‌تواند ارتباط بین پزشک و بیمار را تقویت کند. از طریق نمایش‌ها و نقش‌آفرینی، بیماران می‌توانند بهتر با پزشکان خود ارتباط برقرار کنند و مشکلات خود را بهتر بیان کنند.
کاهش استرس و اضطراب: دراماتراپی می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب بیماران کمک کند. نمایش‌ها و نقش‌آفرینی می‌توانند بیماران را از فشارهای روزمره و درمانی آن‌ها رهایی دهند.
ارتقاء روان‌شناسی بیمار: دراماتراپی می‌تواند به بهبود وضعیت روانی بیماران کمک کند. این روش به آن‌ها اجازه می‌دهد تا احساسات و افکار خود را به اشتراک بگذارند و با مشکلات خود مقابله کنند.
افزایش انگیزه بهبودی:نمایش درمانی دراماتراپی میتواند انگیزه بیماران برای بهبودی را افزایش دهد. با دیدن تحول و تغییرات مثبت در داستان‌ها و نمایش‌ها، بیماران ممکن است بیشتر به درمان‌های خود اعتماد کنند.
رابطه ی دراماتراپی و روانشناسی چیست؟
دراماتراپی و روانشناسی دو حوزه مرتبط هستند و دراماتراپی به عنوان یک روش درمانی و مشاوره از مفاهیم و تکنیک‌های روانشناسی بهره می‌برد. رابطه‌ای میان این دو عرصه وجود دارد که می‌تواند به بهبود روانی و رفاه افراد کمک کند. در زیر به برخی از نقاط مهم در این رابطه پرداخته می‌شود:
استفاده از مفاهیم روانشناسی: دراماتراپی از مفاهیم و نظریه‌های روانشناسی استفاده می‌کند تا درک بهتری از رفتارها، احساسات، و تجربیات انسان‌ها داشته باشد. این مفاهیم شامل نظریه‌های مرتبط با توسعه شخصی، ارتباطات انسانی، انگیزه، و روان‌شناسی عملکردی می‌شوند.
تعامل انسانی: دراماتراپی به عنوان یک روش مبتنی بر تعامل انسانی، توجه ویژه‌ای به تعاملات انسانی و روابط اجتماعی می‌پردازد. این تعاملات به عنوان یک عنصر مهم در روانشناسی نیز مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.
ترکیب تکنیک‌ها: دراماتراپی معمولاً از تکنیک‌ها و روش‌های متعدد روانشناسی مانند مشاوره، تحلیل رفتار، تحلیل رویاها، و معالجه انگیزه استفاده می‌کند. این ترکیب تکنیک‌ها به تشخیص و درمان مشکلات روانی کمک می‌کند.
تعامل با روانشناسان: دراماتراپی ممکن است تحت نظر روانشناسان یا مشاوران متخصص در روانشناسی انجام شود. این تعامل میان دراماتراپیست و روانشناس می‌تواند به بهبود درمان و تأثیرگذاری آن کمک کند.
تأکیدبر رشد شخصی:همچنین،هدف اصلی دراماتراپی به عنوان یک روش درمانی و توسعه فردی است. این تمرکز بر رشد شخصی به نحوی با تئوری‌ها و رویکردهای روانشناسی در مورد بهبود خود، توسعه مهارت‌ها، و تغییر رفتار مطابقت دارد.
در کل، دراماتراپی و روانشناسی به یکدیگر مرتبط هستند و ترکیب آنها می‌تواند به فهم عمیق‌تر تجربیات انسانی و بهبود روانی افراد کمک کند. این تلفیق باعث می‌شود که دراماتراپی به عنوان یک روش مؤثر در توسعه و بهبود فردی در نظر گرفته شود.
انواع و تکنیک های نمایش درمانی
نمایش درمانی یک روش درمانی هنری است که از عناصر نمایش و هنر برای بهبود ارتباطات انسانی، درک عمیق‌تر از مسائل روانی و ارتقاء رشد شخصی استفاده می‌کند. درمان‌گران و مشاوران از تکنیک‌های مختلف نمایش درمانی استفاده می‌کنند. در زیر تعدادی از انواع و تکنیک‌های نمایش درمانی آورده شده است:
نمایش‌ها:
دراما: نمایش درمانی می‌تواند از نمایش‌های ساده تا نمایش‌های پیچیده و تکنیک‌های نمایشی مثل “نقش‌آفرینی” بهره ببرد. در این تکنیک ها، افراد نقش‌هایی را ایفا می‌کنند تا احساسات و تجربیات خود را بازی کنند.
نمایش‌های حرکات بدنی:
نمایش حرکتی: این تکنیک شامل استفاده از حرکات بدنی برای ایجاد ارتباط بین اعضای گروه و بهبود توانایی‌های ارتباطی فیزیکی می‌شود. این تکنیک می‌تواند به توانایی بیمار در بیان احساساتش کمک کند.

نمایش‌های هنری:
نقاشی و نقشه‌کشی: نمایش درمانی می‌تواند از نقاشی و هنر تجسمی بهره‌برداری کند. افراد می‌توانند احساسات و تجربیات خود را از طریق نقاشی و تصاویر به تصویر بکشند.
نمایش‌های موسیقی و صدا:
موسیقی درمانی: استفاده از موسیقی به عنوان یک وسیله برای ایجاد ارتباط، تسهیل تعبیر احساسات، و ایجاد آرامش و تسکین بیمار است. این تکنیک می‌تواند به کاهش استرس و افزایش وضوح احساسات کمک کند.
نمایش‌های مکمل:
نمایش های شناختی: این روش از عناصر نمایش درمانی و مکمل‌های مانند مدیتیشن و تمرینات تفکری بهره می‌برد تا به تحول شخصی و درمان مشکلات روانی کمک کند.
نمایش‌های گروهی:
نمایش درمانی گروهی: در این تکنیک، افراد به صورت گروهی در محیطی امن به نمایش‌ها و تمرینات نمایشی مشارکت می‌کنند. این روش ارتباطات اجتماعی و تعاملات بین اعضای گروه را بهبود می‌بخشد.
نمایش‌های بازی درمانی:
بازی درمانی: در این روش، بازی‌ها و تمرینات بازی‌ای برای بهبود روابط، حل مشکلات و ایجاد تغییرات مثبت در زندگی افراد استفاده می‌شود.
همچنین، ترکیبی از تکنیک‌های مختلف می‌تواند به تطابق با نیازها و مشکلات خاص هر فرد یا گروه درمانی اختصاص یابد. تعامل مستمر با مشاور نمایش درمانی برای انتخاب تکنیک‌ها و روش‌های مناسب می‌تواند به عملکرد این نوع درمانی کمک کند.
نتیجه‌گیری
دراماتراپی به عنوان یک شاخه مبتکرانه و مؤثر در تلاش برای بهبود سلامت جسمی و روحی بیماران، نقش بسزایی در توسعه علم پزشکی ایفا می‌کند. این روش نه تنها به ارتقاء ارتباط بین پزشک و بیمار کمک می‌کند بلکه استرس و اضطراب را کاهش داده و به بهبود وضعیت روانی بیماران کمک می‌کند. به طور کلی، دراماتراپی به عنوان یک عنصر ترکیبی از هنر و علم، توانایی ارتقاء علم پزشکی و بهبود سلامت را با یکدیگر ترکیب می‌کند و امیدواراه به تحولات بیشتر در این زمینه خواهیم رسید. دراماتراپی به عنوان یک روش هنری در درمان، افراد را به تجربه‌ی موفقیت در زندگی از طریق اشتراک اطلاعات ارزشمند و بهره‌گیری از علم روز تشویق می‌کند.

شایان ذکر است در حال حاضر انجمن بین‌المللی دراماتراپی ایران DTCI عضو موسس اتحادیه جهانی دراماتراپی WADThاست و از سال ۲۰۱۷ بطور مستقیم در آموزش مهارتی دانشجویان و فارغ التحصیلان مقطع کارشناسی ارشد و دکترا در ایران تلاش میکند.