یکی از تاثیرگذارترین سکانس های سینمای ایران، این تیکه از فیلم طعم گیلاس عباس کیارستمیه!
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انجمن بین المللی دراماتراپی ایران به نقل از خبرنگار وبگردی؛ حکایت مردی که از فشار و سختی های زندگی خسته شده بوده و میخواسته بره خودکشی کنه؛ خودِ ما هم اگه بدون غرض و بیطرفانه به زندگی نگاه کنیم، البته دلیل های زیادی برای خودکشی پیدا میکنیم. و به قول آلبرکامو، تلاش زیبا و ارزشمند ما انسان ها توی زندگی اتفاقا پیداکردن یه جوابی برای این سواله که «چرا نباید خودکشی کنم؟!»
خلاصه روایت این مرد میرسه به اینجا که تلاش و اراده و پشتکارش برای پایان دادن به زندگیش، تلاقی میکنه با شیرینی، طعم و عطر یک توت!
مرد :«رفته بودم خودکشی کنم، اما یک توت منو نجات داد»
مرد بودن خیلی وقت ها تو خیلی از جوامع، و به خصوص جامعه ی امروزمون، فکر میکنم دیوانه وار مساوی شده با استحکام، خشونت، عدم انعطاف، کار و تلاش و سکوت تا سرحد جنون و سرکوب دیگری و به خصوص خود. و تو همچین شرایطی، به نظرم همه ی ما مردها داریم میریم که خودکشی کنیم.طناب های دار رو یکی یکی انتخاب میکنیم و به دنبال تکیه گاه مناسب میگردیم تا بتونه تنهایی و خستگی عظیممون رو تحمل کنه و برای ثانیه ای، سنگینی این مسئولیت های خودساخته رو از دوشمون برداره.
در این میون اما اگر شانس بیاریم، گاهی یک توت، مانع دچار شدنمون به این سرنوشت محتوم میشه!، م (گروه دلارام)🌱☀️💎❣️
انجمن بین المللی دراماتراپی ایران
Iranian Psychodrama and Drama Therapy Association
DTCI (Drama therapy center of IRAN)
مرکزی غیر دولتی و خصوصی است که عضو موسس اتحادیه جهانی دراماتراپی WADTh است.
این مجموعه مرکزی تخصصی، آموزشی، توانمند سازی و مهارتی است.
تمامی خدمات و محصولات این سایت، حسب مورد دارای مجوزهای لازم از مراجع مربوطه میباشند و فعالیت های این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.