کتاب راهنمای تشخیصی اختلالات روانی

راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی DSM-5

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی DSM تلاشی است از سوی انجمن رونپزشکان امریکا برای یکدست کردن نظام تشخیصی بالینگران حوزه بهداشت روان و تا به حال پنج ویرایش آن منتشر شده است. این دستنامه با ویرایش های پیاپی در 60 سال گذشته، در تاریخ بوده که تعریفی عملیاتی و مستقل از نظرات فرد ارزیاب ارائه نماید و این نظام طبقه بندی به تدریج به یک مرجع استاندارد اقدامات بالینی در زمینه بهداشت روان تبدیل شده است.

دی‌اس‌ام-۵ (به انگلیسی: DSM-5) (که قبلاً به عنوان DSM-V شناخته می‌شده‌است) نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی است که توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا (APA) منتشر شده است و در واقع یک راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی است. DSM-5 در ماه مه سال ۲۰۱۳ انتشار یافت و جایگزین DSM-IV که آخرین بار در سال ۲۰۰۰ تجدید نظر شده‌است، شد.

در سال 2000، کنفرانس پژوهش و برنامه‌ریزی DSM-5 به‌طور مشترک توسط انجمن روانپزشکی آمریکا و موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، جهت تعیین اولویت‌های پژوهشی برگزار شد. گروه‌های کاری برنامه‌ریزی و تحقیقات، مقالات مورد نیاز این پژوهش را برای اطلاع رسانی و شکل دادن به DSM-5 تولید کردند و نتیجه کار را به همراه توصیه‌ها در مقاله‌ای به APA گزارش دادند. گروه‌های کاری به شش گروه تقسیم شدند که در واقع هر گروه برای تمرکز بر یک موضوع گسترده به وجود آمد. این موضوعات به شرح زیر می‌باشند:

فهرست واژه‌ها، اختصارات و اصطلاحات
علوم اعصاب و ژنتیک
تشخیص و مسائل مربوط به رشد
شخصیت و ارتباط آن با اختلالات
معلولیت و اختلالات روانی
مسائل میان فرهنگی
در ادامهٔ این موضوعات در سال ۲۰۰۴ سه مقاله ی، مسائل مربوط به جنسیت، مسائل تشخیصی در جمعیت سالمندان و اختلالات روانی در کودکان و خردسالان نیز صورت گرفت. همچنین یک سری همایش برای جمع آوری مطالب و ایجاد توصیه‌ها، نظریه‌ها و پیشنهادهای مربوط به مسائل و اختلالات خاص، صورت گرفت.

انجمن روانپزشکی آمریکا در تاریخ ۲۳ ژوئیه سال ۲۰۰۷، اعلام کرد که با شدت عمل نظارت همه جانبه بر توسعه DSM-5 را خواهد کرد. لذا گروهی متشکل از ۲۷ عضو که شامل دانشمندان تحقیقات رشته روانپزشکی و دیگر رشته‌ها، ارائه دهندگان بالینی، حامیان خانواده و مصرف کنندگان گردآوری شد.

از تغییرات عمده و انقلابی در DSM-5، می‌توان از موارد زیر نام برد:

1. حذف اختلال یا سندرومِ آسپرگر، اختلال تجزیۀ کودکی، اختلال رت، اختلال اوتیسم، و قرار گرفتن همۀ آن‌ها زیر چتر اختلال طیف اوتیسم.

2. حذف معیار هوش یا IQ برای طبقه بندی معلولیت ذهنی و استفاده از میزان نیاز به حمایت به عنوان معیار اصلی برای طبقه‌بندی.

3. اضافه شدن بعضی اختلالات جدید، مثل اختلال احتکار، اختلال قمار، اختلال نامنظمی خُلقی.

4. حذف سوءمصرف و وابستگی به مواد و جایگزین شدن آن‌ها با اعتیاد به مواد.

5. حذف همجنس گرایی از دایره بیماریها و اختلالات روان.